Overuren verwijzen naar uren die gewerkt worden boven de wettelijke 35-urige werkweek. Deze uren moeten worden betaald tegen een verhoogd tarief, gedefinieerd door wetgeving of collectieve overeenkomsten. Werkgevers kunnen deze loonsverhoging ook vervangen door gelijkwaardige compensatoire rust.
Het beheren van roosters en het toevoegen van nieuwe diensten is complex, dus veel bedrijven gebruiken overurenbeheer software om de planning te vereenvoudigen en naleving te garanderen.
De wettelijke werkweek is 35 uur. Werk boven dit aantal wordt beschouwd als overuren en moet worden gecompenseerd tegen een hoger tarief.
Overurentoeslagen worden vaak bepaald door sector-specifieke collectieve overeenkomsten. Als er geen overeenkomst van toepassing is, gelden de wettelijke tarieven:
Als een fulltime werknemer 5 extra uren werkt, wordt elk uur betaald tegen hun reguliere uurtarief plus 25%.
Overuren moeten ook wettelijke limieten respecteren:
In sommige gevallen kan financiële compensatie worden vervangen door rusttijd, geheel of gedeeltelijk. Deze optie wordt vaak vastgesteld door een collectieve overeenkomst of een interne bedrijfsafspraak.
Alle overuren die buiten de jaarlijkse wettelijke limiet van 220 uur worden uitgevoerd, geven de werknemer automatisch extra compensatoire rust, zelfs als de overuren al betaald zijn.
De berekening is:
Werkgevers moeten alle overuren apart registreren op loonstroken, waarbij zowel reguliere uren als overuren met hun toepasselijke tarieven worden aangegeven.
Sinds 1 januari 2019 profiteren overuren ook van verminderde sociale lasten en inkomstenbelastingvrijstellingen, tot een limiet van €7.500 per jaar.
Als overuren niet correct worden vermeld op de loonstrook, verliezen werknemers deze belastingvoordelen.
Overurentoeslagen bestaan om werknemers eerlijk te compenseren die buiten de standaarduren werken. Deze wettelijke tarieven, samen met eventuele sector-specifieke aanpassingen, zorgen voor billijke beloning terwijl de rechten van werknemers worden gerespecteerd.
In sommige gevallen biedt compensatoire rust een alternatief voor directe betaling, wat helpt om de werkdruk in balans te houden terwijl de kosten worden beheerst. Bedrijven moeten alle overuren zorgvuldig documenteren om te voldoen aan de wettelijke vereisten en de rechten van werknemers te beschermen.